Week 003 begon voor mij erg stressvol en vervelend. Teefje roze haar gewicht stagneert en ik heb op maandagavond het besluit moeten nemen haar in te laten slapen. Dit heb ik dan ook gedaan op Dinsdag bij de dierenarts. Het was overduidelijk dat ze achter ging blijven en dat zij nooit een normaal hondje zou worden. Het deed mij toch wel erg veel pijn en verdriet, meer dan ik gedacht had. Het voelde alsof ik een kindje verloor. Daarna kon ik wel gelijk de stangen uit de kist halen, want ik merkte dat de rest langzaam aan klem kwam te zitten. Ook is het afbouwen van de lamp begonnen en deze heb ik definitief op vrijdag weg gehaald.
Gelukkig gaat de rest wel gestaag vooruit. Ze drinken goed en op vrijdag heb ik besloten de puppy pads in en rondom de kist te gaan zetten. Ze beginnen nu echt te ontdekken, dus is het ook tijd voor een aantal speetjes in de kist. Op zaterdag is het tijd voor de ontworming. Dit is gedaan met Drontal, en om eerlijk te zijn had ik geen roze verwacht. De pupjes vonden het wel even gek, maar gelukkig ging het goed. Ook hebben ze niet veel last gehad van de ontworming, dus ik ben heel blij dat ik dit uitgesteld heb.
Over twee dagen is het tijd voor hun eerste vleespapje, ben heel erg benieuwd hoe dit zal gaan. Ik merk ook dat Alinga nog wel goed melk geeft, maar de pups er echt aan toe zijn. Ook kan ik niet wachten tot de eerste stapjes naar buiten gaan. Dit duurt nog een weekje. Dan begint het echte karakter zich te tonen. Ook is het tijd voor bezoek van week 003 naar 004. Dus de pupjes gaan nu ook echt vreemde mensen ontmoeten!
Of the Amalunia 