De week is werkelijk voorbij gevlogen! Voor de puppy’s een spannende week, want het was een drukte! Bezoek, zindelijkheid oefenen, het hek ging voor het eerst open, eten in de woonkamer en de keuken, veel zelfstandig eten, ome Kuckunniwi lastig vallen, speeltjes rond sjouwen, schoenen en sokken aftasten en kranten vernietigen.
Deze week stond in het teken van het eerste bezoek. Voor mij ook heel spannend, want ik weet hoe de pups op mij reageren, maar hoe gaan ze dat doen op vreemde mensen? Het viel mij helemaal niet tegen om eerlijk te zijn. Ze liepen allemaal dapper erop af en hoppa bijten maar! Nu mag dat natuurlijk allemaal nog, maar ook de tandjes zijn er door heen, de hoektanden en de kiezen. Ze hebben al een paar keer goed in mijn tenen gebeten. Ik was even vergeten hoe dat voelde, maar ik ben weer helemaal up to date.
Vanaf vrijdag ben ik gestart met de maaltijden over de dag te verdelen, zodat wij op het eind van deze week op vijf maaltijden per dag zouden zitten. Dit natuurlijk ook om Sakura te ontlasten, want ondanks hoeveel ik haar blijf voeren, dik wordt ze niet. Ook is haar honger niet meer te stillen. Gaande de week merkte ik ook dat zij langzaam wat meer weg wilde van haar pups en dit is normaal.
De pups kunnen namelijk al aardige keeltjes op zetten en daar maken zij (zeker voor etenstijd) aardig gebruik van. Sterker nog, ik hoef mijn wekker niet meer te zetten, zij wekken mij wel :). Als ik rond loop met de voerbak komen ze al aangerend en aanvallen maar! Dat geeft een erg goed gevoel. Gaande de week ook een paar keer op andere plaatsen gevoerd. Ook sta ik er niet meer naast of zit ik er niet meer constant bij. Tijdens het eten lopen wij rond, doen ons ding en maken ook geluidjes zodat de pups overal aan wennen. Het vlees gaat heb ik gemengd met heet kokend water en een schepje melkpoeder erbij. Gaande de week vorderde werd dit steeds minder en is het een feit dat het grote vreetzakken zijn!
Wat het meest leuk was om te doen, was de pups voor het eerst van de vrijheid laten proeven. Sterker nog, ze willen niet meer terug! Ze klommen al deels over het poortje heen en stonden al vaak aan het hek dus ik heb deze open gegooid en de oogjes werden groter en groter. Maar ze zeggen, als er één witje over de drempel is, volgen er meer. Mijn woonkamer, hal en keuken hebben eraan moeten geloven deze week. Rennen dat de pups deden! Geweldig om te zien 🙂 Ik ben erg trots op ze hoe ze nergens voor terug deinzen, de open wereld in rennen en jammie! Bijten in alles wat maar bestaat. Wat is het puppy leven toch heerlijk, ik ben er eigenlijk wel een beetje jaloers op :).
Later deze week heb ik besloten Kuckunniwi ook wat vaker erbij te zetten. Dit omdat Sakura alleen maar weg rent en de pups nog niet veel wegwijs maakt qua correctie. Gelukkig heb ik hier Kuckunniwi voor. Maar wat een engelengeduld heeft dit alfa mannetje! Hij ging pas grommen toen de nootjes bereikt werden. En dat werd heel goed opgepakt. Ook loopt Kuckunniwi nu niet meer weg voor de pups maar daagt ze zelfs uit en gaat ervoor liggen op zijn rug. Zo zie je maar hoe verschillend en belangrijk twee honden kunnen zijn. Zorgende mama Sakura en ome Kuckunniwi die het gedrag wel recht trekt. Ook de speeltjes, schoenen en sokken mochten eraan geloven, maar ach ze vermaken zich en dat zorgt bij mij weer voor blijdschap. Helaas moesten mijn kranten er ook aan geloven, aangezien Sakura nog driftig poetst denken de pups, dat kunnen wij ook! Zo kwam ik op een dag thuis na een paar uurtjes en had ik versnipperde kranten over. Niet helemaal de bedoeling dus :).
Naast Kuckunniwi en Sakura zijn wij er natuurlijk ook nog. Zo leren de pups omgevingsgeluiden. Zij mochten deze week voor het eerst echt de stofzuiger van dichtbij mee maken, ik heb een paar keer in de handen staan klappen, mijn stem wat harder opgezet en zo nog veel meer. De eerste keer kijken ze ervan op en ik zie dat de tweede keer het normaler wordt. Zo probeer ik elke dag elementjes te oefenen. Als laatste was het weer tijd om de pups te ontwormen, dit ging vrij gemakkelijk en gelukkig geen complicaties van het spul gekregen.
Volgende week staat in het teken van een nieuwe viervoeter te leren kennen, namelijk de kat :), gaan de pups voor het eerst naar buiten. Tijd om de wereld weer een stukje groter te maken.
Of the Amalunia 